ÖzeL İsimLeri ßüyük HarfLe ßaşLayarak Yazıyorum
Yani {{..ADINI..}} .. Yani {{..SEVDANI..}} .. Dahası {{..ßİZİ..}}..
Parantez İçinde ((YaşadıkLarımız)) VaR
Aman Kimse Duymasın (!)
Tırnak İçine Aldım "ßendeki Yeri"ni
Kem GözLerin Nazarı Dokunmasın .
BIZ YASAMAYA HEP TERS ADIMLARLA BASLADIK.
BUNDAN DOLAYI INSANLARA HEP TERS GELIRIZ.
HEP DE ALAKASI OLMAYAN DUSLERLE YASARIZ.
HIC KIMSEDEN YARDIM DILEMEYIZ.
MAHKUMIYETI DEGIL,
OZGURLUGU SEVERIZ.
EMRETMEKTEN DEGIL,
RICA ETMEKTEN HOSLANIRIZ.
HER TURLU HILEYI BILIRIZ
AMMA,
DURUSTLUGE ONEM VERIRIZ.
INSANLARIN TIPINE
YADA
ENDAMINA DEGIL,
YUREKLERINE
DEGER VERIRIZ,
BIZIM DOSTLUGUMUZU YUREKLER BILIR.
BIZLER PAZARLIK DEGIL,
MEZARLIK DOSTLARIYIZ!!!...
SEN VE BEN
SEN BIR AGAÇ OLSAN
BEN BIR DALIN OLURUM
SEN BIR ÇIÇEK OLSAN
BEN YAPRAGIN OLURUM
*****
SEN BIR MELEK OLSAN
BEN ETRAFINDA KURSUN OLURUM
SEN BIR VÜCUT OLSAN
BENHÜCREN OLURUM
*****
SEN BIR YAGMUR OLSAN
BEN ISLATTIGIN TORAK OLURUM
SEN BIR SULTAN OLSAN
BEN KAPINDA KÖLEN OLURUM…
VEEE
BEN SENIN KÖLENIM ZATEN…
Ask!
Gülmekten çok aglamak,
Yasamaktan çok ölmek,
Gelmekten çok GITMEKTIR
VE ASK ÖYLE HAINDIR KI,
NEREDE IMKANSIZ VARSA,
ONU SEÇER!!!..
Hayat;
Deli bir sonbahar rüzgarı gibi eser geçer.
Belkide gerçek mutluluğu yakalayamadan, ansızın kış gelir ve kurur ömür dalı.
Ardımızda bıraktığımız yıllar anılarla birlikte haykırarak geçer.
Iyi, kötü, acı, tatlı yaşadığımız su ömrün son demlerini yaşarken aynalar bile hüzünlenirler.
Sevdiğimize gülümseyemeden, sevdiğimizi söyleyemeden bir hayat geçirmişizdir.
Ve yazsınlarki mezar tasımıza;
Biz Hic Yasamadıkki !
Yüzümde geçmişten kalma anıların yorgunluğu..
Ve Vakitler dolmuş benden habersiz
Gitmek gerektiğini bilen bir zihniyeti kabullenemiyor yüreğim...
Bir bardak çay deyip geçmeyin aslında birçok gerçegi gösterir
hayatımızdan bir kesittir.
Çayın Alt Demliği
"KAYNANADIR"
Sürekli Kaynar Durur.
Hatta:
Dikkat edilmezse
TAŞABİLİR
Üst demlik
" GELİNDİR"
Alt demlik kaynadıkça
onunda
Hareketi artar.
Ama Zamanla da
Olgunlaşır
ve
Demlenir.... ...
"GELİNİN KOCASI
ise
Bardaktır.
Her iki Çaydanlıktan da
Yeterince Nasibini Alır.
Biraz Kaynana Doldurur onu;
Birazda Gelin...
Bu nedenle de
Denge Unsurudur.
Açık yada Demli çayın Hoşa gitmemesi
Bundandır.... .
"ÇOCUKLAR"
Çayın Şekeridir.
Tat verir.
Çok Şeker
Çayın Lezzetini Bozar.
Şekersiz Çaya alışanlara ise
Bir tanesi bile...
Fazla Gelir.....
"GÖRÜMCE"
ise
Çay kaşığıdır.
Arada Bir gelir;
Karıştırıp Gider....
"KAYINPEDERE GELİNCE"
o da
" Çay Tabağı"dır.
Çayın Demine, Suyuna Karışmaz;
Bir Kenarda
Lök Gibi Oturur.
Sadece Dökülenleri Toplar
ve çevreye zarar vermesini engeller.
Ancak;
Ara sıra boşaltılması gerekir,
Yoksa Taşıp
Herşeyi Berbat edebilir.
"ÇAY SÜZGECİ"
Ailenin Sahip olduğu Değerlerdir.
Aileyi Dış Müdahalelerden Korur.
Delikler Büyük olursa !
Çayın Tadı Kaçar.
Suyu Isıtan
"ATEŞ" ise
HOŞGÖRÜDÜR.
O Olmadan
Çay da Olmaz.
KISACASI
Bir Bardak Çay
"AİLEDİR"
ve
Ağız Tadıyla içilen
Bir Bardak çayın
Üstüne Yoktur..
